Goede morgen Nederland!!!

Goede morgen Nederland!!!
21 november was het dan zover, KiwiNikita kwam aan op de vertrouwde Nederlandse bodem. Mijn lieve familie en vrienden waren vroeg hun bedje uit gegaan en om 6 uur 's ochtends stonden zij mij al op te wachten. De schatten!!!

Op donderdag 20 november ben ik vanaf Melbourne op het vliegveld gestapt. Een 9 uur durende vlucht naar Maleisië. Daar 3 uur moeten wachten. Ik was natuurlijk harstikke moe, maar ik durfde niet te gaan slapen omdat ik alleen was en ik bang was om mijn vlucht te missen. Dat moesten we natuurlijk niet hebben. Met pijn en moeite ben ik wakker kunnen blijven en aanmaal in het vliegtuig heb ik het opstijgen niet eens meegekregen.. Maar de 13 uur durende vlucht was gehaald, op naar Amsterdam. Ik was eerlijkwaar vergeten hoe lang de vlucht was. Gelukkig zat het vliegtuig niet vol en had ik wat extra stoelen kunnen bemachtigen. Lucky me! Alles bij elkaar is het toch wel snel gegaan en alles op tijd, geen vertraging. Hiep Hoi!!! En toen.. Nederland.. Amsterdam.. Met kleve handjes en kriebels in mijn buik het vliegtuig uit. In de bagage hal kon ik ze al zien bij het raar, een groot spandoek:KIWINIKITA WELCOME HOME. Gaaf he?! Aardig ook dat ze het in het Engels gedaan hebben.
Ik weet mezelf niet zo goed een houding te geven, even gezwaait en toen mijn tassen gehaald. Snowboard gezocht en door de gates. Siita kwam al eerste naar mijn toe rennen.. Het klinkt heel cliché, maar wat is die groot geworden! Lang en ook een echte jonge dame. Natuurlijk papa en mama, opa's en oma en mijn lieve vriendinnetjes.
Tja en toen was ik weer terug.. Gelukkig hadden ze er aan gedacht om mijn winterjas mee te nemen, want ik was in een trui en op mijn slippertjes..
En Nederland heeft mij heerlijk verwelkomt, regen, wind, hagel, sneeuw. Lovely!!?
Zo raar, iedereen praat weer Nederlands en rijden aan de andere kant moet ik ook weer even aan wennen. Ben al betrapt als een spookrijder.. Hihi!

Het is heerlijk om weer thuis te zijn en het voelt allemaal alweer zo vertrouwt met de mensen om mij heen. Alsof ik nooit ben weggeweest en het allemaal niet heeft plaaste gevonden. Ik denk dat ik gewoon even tijd nodig heb en alles even goed moet beseffen.

En dan natuurlijk mijn feestje op zondag. Dat was echt heel leuk om iedereen weer te zien. En daar heb ik ook zo vaak het cliché gebruikt tegen mijn lieve neven en nichten; Goh, wat ben jij groot geworden!? Ik voelde me net een oude tante..
Nu zie ik er ook wel uit al een oude tante met al die extra kilotjes en zullen mijn neefjes en nichtjes ook wel even 2x hebben moeten kijken voordat zij mij herkende. Maar ik voel me top en daar gaat het om!!!

En ook al mijn vriendinnen waren er, zo leuk om ze weer te zien!!!
Voor de meeste van jullie zal het wel even raar zijn om jezelf nu op deze site te zien staan. Maar ik wil gewoon ff laten blijken hoe blij ik ben om iedereen weer te zien. Want dat heb ik toch wel het meeste gemist en ik denk dat is wat thuis, thuis maakt!
Het leek wel een verjaardag en nu met extra aandacht.. Haha! Heel leuk. En dat alles heb ik aan mijn lieve daddy te danken, die daar toch wel erg veel tijd in heeft gestoken. Bedankt pap!

Dit is mijn allerlaatste bericht op: kiwinikita.waarbenjij.nu
Ik wil jullie allemaal even bedanken voor het volgen van mijn avontuur, zo hebben jullie toch een beetje mee kunnen genieten van alle streken die ik heb uitgehaald.
Ik hoop dat jullie net zo genoten heb als ik heb gedaan!!!

Cya later!!!

Heel veel liefs,
KiwiNikita